Pages

Sabtu, 01 Februari 2014

kumpulan cerpen bahasa bali


CERPEN BAHASA BALI

 

        "LACUR"



Anakѐ tua anѐ matuuh nem dasa tiban ento maadan Dong Darsih. Sesai Ia medagang canang di sisin rurungѐ. Uling dagangannѐ ento Ia ngidang manyekolahang cucunnyanѐ anѐ maadan Luh Yayuk, suba matuuh limolas tiban, enu negak  ring bangku kelas 3 SMP. Luh Yayuk sampun ka tinggalin mati olih bapannyanѐ tur ka tinggalin ngantѐn olih mѐmѐnnѐ. Ento ngeranayang Luh Yayuk ka rawat olih dadongnѐ. Yadiastun Luh Yayuk ngelah Mѐk Ngah anѐ nongos di Badung nanging Ia tusing taen nyak yѐning orahina nongos ngajak Mѐk Ngahnѐ di Badung, enu luungan nongos ngajak dadongnѐ katimbang nongos ngajak Mѐk Ngahnѐ konѐ.
Kangin kauh Dong Darsih ngalih gaѐ mangda ngidang ngidupin cucunnyanѐ. Panes bateng, dinginnѐ peteng tusing taѐn ngaѐnang Ia nyerah nyalanang idupe anѐlacur enѐ. Pedalem pisan nasib Dong Darsihѐ, nanging aget Dong Darsih ngelah cucu cara Luh Yayuk anѐ setata nulungin Dong Darsih medagang.
Ri sedek Dong Darsihѐ medagang teka Luh Yayuk ngemel busung sambilanga megending-gending lagu pop Bali, lantas kecapatin olih Dong Darsih, “Kenken luh, mael jani ajin busungѐ?” Luh Yayuk suud magending laut nyautin petakѐn dadongnyanѐ, “Bih mael ajan Dong. Telung dasa tali jani apesel. Miriban krana suba paek rahinan purnamanѐ.” Makesyab dadongnѐ, “Aduh kѐnkѐnang jani ngadep canang lamun mael busunge.” Lantas kesautin olih Luh Yayuk, “Yѐn mael busungѐmaelang masih ngadep canangѐ. Ajin bunga masih menѐk jani Dong, akilone petang dasa tali rupiah jani.” Dadongnѐ kitak kituk.
“Yѐn mael canangѐ tusing ada anakѐ anѐ  meli canang nyanan. Sebet atinѐbaana.” Kѐto dadongnѐ nuturang kenehnѐ.
“Tenang dogѐn Dong, pasti anakѐ anѐ mablanja lakar ngerti yѐning jani canangѐ ngemaelang.” Luh Yayuk mesaut banban.
Dadongnѐ mendep tur makenyem tusing mesaut buin.
“Yѐh saja. Engsap nguliang susuknѐ. Nѐ susuk belin busungѐ dong.” Kѐto Luh Yayuk ngorahang sambilanga ngemaang susuknѐ tekѐn Dong Darsih.
“Mimih cucun dadongѐ enѐ, enu cenik suba melajah korupsi.” Pesaut dadongnѐnyandѐnin.
“Sing ja keto dong. Anakѐ tiang engsap tuni.” Pesaut Luh Yayuk sambil nahenang eleknѐ.
          Dadongnѐ kedѐk, kendel pisan ningalin cucunnѐ anѐ nahenang elek buka ka kѐto. Lantas dadongnѐ mesaut, “Nѐ susuknѐ cening dogѐn nyuang, anggon bekel masuk bѐnjang.”
          “Yѐѐ… kѐto nakѐ uling tuni dong. Suksma, dadong tiangѐ anѐ paling jegѐg.” Pesaut Luh Yayuk. Demen pisan atinѐ. Dadongnѐ tuah kedѐk.
          “Selegang melajah nah Luh! Mangda ngidang dadi anak suksѐs. Mangda tusing pragat dadi dagang canang buka dadong, mangda ngidang meli mobil cara anakѐ lѐn.” Kѐto Dadongnѐ nuturang.
          “Aduh dadong sampunang jejeh, tiang pastika lakar seleg melajah. Nyanan yѐning iraga suba ngelah mobil lakar ka ajak tiang dadong matirta yatra ka pura-pura anѐ ada di Bali.”
          “Yѐh saja to luh?” Dadongnѐ nakonang.
          “Saja dong.” Luh Yayuk nyekenang dadongnѐ.
          “Liang pisan atin dadong ngelah cucu anѐ becik, dueg tur jegeg buka cening.” Kѐto dadongnѐ nyautin sambilanga ngelut Luh Yayuk laut make dadua saling makenyem.
          Suryanѐ suba lingsir, sube minggek kauh, masan Luh Yayuk lan dadongnyanѐwusan madagang. Ajaka dadua laut mulih, mulih ka umahnѐ anѐ cupet tur buuk pisan. Umah anѐ tusing luung katongosin nanging liu olas asih ring tengahnyanѐ.
          Ri sedek mejalan mulih Dong Darsih ngajak Luh Yayuk simpang ka dagang baju, lakar meliang Luh Yayuk baju baru. Demen pisan atin Luh Yayukѐ belianga baju baru teken dadongnyane.
          “Anѐ encѐn lakar ka beli Luh?” Dong Darsih matakѐn tekѐn cucunnyanѐ.
          “Anѐ enѐ dogѐn dong. Warnannѐ luung tur harganѐ masih tusing mael.” Pesaut Luh Yayuk sambil ngisiang baju anѐ mawarna pelung misi gambar bonѐka, luung pisan.
          Lantas dadongnѐ meliang Luh Yayuk baju anѐ ka pilih olih Luh Yayuk laut majalan manjus ka tukadѐ malu. Di tukade Ia lan dadongnѐ manjus saling kasiramin. Sasampunѐ suud manjus mara Luh Yayuk lan dadongnyanѐ majalan mulih ka umahnѐ.
          Sasampunѐ teked jumah Luh Yayuk lantas mebanten, laut melajah katimpalin olih dadongnѐ. Dadongnѐ bengong ningalin Luh Yayuk melajah. Makelo dadongnѐbengong kanti ngetѐl yѐh matannѐ.
          “Pedalem pisan cening enu cenik sube kakalahin olih rerama. Lacur dadong ngelah pianak buka bapan ceningѐ, tusing taѐn inget tekѐn somah kanti kakalahin ngantѐn tekѐn somahnѐ, sesai ngamuk yѐning tusing maan ngamah narkoba. Pamuputnѐ masih payu Bapan ceningѐ mati ulian narkoba.” Kѐto dadongnѐ Luh Yayuk maseselan.
          “Dadong sampunang manyesel buka ka kѐnѐ, tiang dogѐn tusing taѐn nyesel ngelah rerama cara ka kѐto.” Pesaut Luh Yayuk sambilanga ngusapin yѐh paningalan dadongnѐ.
          “Eda pesan cening dadi manusa cara reraman ceningѐ.” Kѐto dadongnѐmabesen tekѐn Luh Yayuk.
          “Dadong sampunang sumandangsaya tiang lakar inget tekѐn pebesen dadong.” Luh Yayuk mesaut nyekenang dadongnѐ.
          Dadongnѐ mendep tusing nyidang mesaut buin,laut bangun majalan ka tongos pasarѐannѐ. Yѐh paningalanѐ tusing ngidang kaandeg. Suba  kasadsadin  nanging tusing suud-suud ngetѐl yѐh paningalannѐ.
          Bѐnjang pasemengannѐ Luh Yayuk gelurina olih pisaganѐ, laut Luh Yayuk bangun uling pasarѐannѐ. Tepukina dadongnѐ suba tusing ada di pasareannѐ. Enggal-enggal Luh Yayuk pesu uling umahne, saget tepukina suba liu anakѐ di arepan umahnѐ. Iseng Ia nakonang anakѐ ngudiang ramѐ-ramѐ ento.
          “Mek kenken to ngudiang ramѐ-ramѐ?” Kѐto Luh Yayuk matakѐn tekѐn pisaganѐ.
          “Mai Luh Ka rumah sakit jani. Tuni I dadong ulung uling  punyan jepunѐdugas ngalap bunga.” Kѐto pisaganѐ ngorahang.

          Makesyab Luh Yayuk, tusing ngidang Ia ngandeg yѐh peningalannѐ. Ia paling, takut dadongne lakar punapi-punapi. Lantas Luh Yayuk kagandѐng olih pisaganѐ ajaka ka rumah sakit.
          Sasampunѐ teked di rumah sakit Luh Yayuk lantas ka ruang UGD nanging dapetanga Dadongnѐ suba tusing ada di UGD. Dokterѐ ngorahang Dong Darsih sampun matilar utawi sampun  padem jani mayatnѐ ada di ruang mayat. Makreteg kenehnѐ Luh Yayuk, laut Ia malaib ngalih ruang mayat. Tepukina ditu Mek Ngahnѐngeling di arepan dadongnyanѐ. Luh Yayuk nongos di arepan jelanan ruang mayatѐ, tusing bani ningalin mayat dadongnyanѐ, Ia tusing percaya dadongnѐ suba ngalahin mati. Telah ngetel yeh paningalan Luh Yayukѐ. Kenehnѐ bingung paling, buyar buka gedahѐ pantigang, sedih kaliwat sedih ngenehang undukѐ lacur buka ka kѐnѐ. Lantas Ia majalan maekin dadongnyanѐ. Tepukina kulit dadongnѐ suba kuning gading, tangkahnѐ tusing ada angkihannѐ buin. Ditu lantas Luh Yayuk ngeling gerong-gerong.
          Abulan suba sapetilar dadongnѐ mati ninggalin Luh Yayuk nanging Luh Yayuk kondѐn ngidang ngilangan keneh sedihnyanѐ. Jani Luh Yayuk lakar ajaka ka Badung tekѐn Mek Ngahnѐ. Sebet pisan atinѐ yѐning ninggalin umah anѐ sesai ajak ngedum suka duka tekѐn dadongnyanѐ. “Nasinѐ suba dadi bubuh, suba nasib tiangѐbuka ka kene.”
          Ajam sube liwat uling Klungkung ka Badung. Jani suba teked Luh Yayuk di jumah Mѐk Ngahnѐ. Bengong Ia nepukin umah Mѐk Ngahnѐ anѐ gedѐ pisan, luung pisan nanging Mѐk Ngahnѐ tusing taѐn ngorahang tekѐn I dadong. Mѐk Ngahnѐmasih tusing taѐn nulungin I dadong. Pedih kerasa yѐning nawang undukѐ buka ka kenѐ. Lantas Luh Yayuk ka kaukin olih Mek Ngahnѐ, katundѐn enggal-enggal masuk ka umahnѐ. Ditu Luh Yayuk nepukin Pak Yannѐ, kurenan Mѐk Ngahnѐ anѐ tusing taѐn nelokin I dadong kanti ngemasin mati masih tusing taѐn delokina I dadong. Ditu masih Ia nepukin misannyanѐ ane maadan Luh Manik, matuuh pitulas tiban, ane tusing taѐn nelokin I dadong masih. Ditu masih ada Mѐk Tut  Ningsih, matuuh setiman tiban, anѐ dadi pembantu di umahnѐ ento. Makelo Luh Yayuk bengong kadi anak paling ningalin umah anѐ gede pisan ento, laut Ia ka ajak ka kamarnѐ tekѐn Mѐk Tut Ningsih. Luh Yayuk baanga kamar anѐ paling pojok, paling cupet.
          “Pedalem pisan Luh baanga kamar anѐ sebenarnѐ kadadiang kamar pembantu.” Kѐto Mѐk Ningsih nuturang.
          “Tan punapi Mѐk, nѐ penting kamarnѐ enѐ becik katongosin.” Pesaut Luh Yayuk.
          “Lamun kѐto kakalahin malu nah, Mѐk Tut lakar mapunpun malu, Luh Istirahat dogѐn malu.”
          “Nggih, suksma Mѐk.”
          Laut Mѐk Tut Ningsih ka paon lakar mapunpun, tur Luh Yayuk marebahan akejep. Konden maan marebahan Luh Yayuk suba tondѐna nyampat lan ngepel olih Mek Ngahnѐ. Disuudnѐ nyampat kadѐn lakar maan marebahan nanging Luh Yayuk tundѐna mijetin batis Mѐk Ngahnѐ. Ditu, di umah Mѐk Ngahnѐ Luh Yayuk kasiksa, kadadiang pembantu olih Mѐk Ngahnѐ. Ento makejang kalaksanayang mangda Ia ngidang ngelanjutin sekolahnѐ. Yening Ia tusing tinut tekѐn parentah Mѐk Ngahn, sinah Ia lakar suudanga masekolah. Sebilang wai Ia setata kasiksa lan kasiksa, tusing ada waktu anggen melajah apa buin ngaѐ tugas kerja kelompok di umah timpalnѐ.
          Sedek dina anu ada guru anѐ iseng nakonang ngudiang Luh Yayuk sesai ngaѐPR di sekolah. Guru ento wali kelas Luh Yayuk anѐ maadan Ibu Rustianti.
          “Luh Yayuk, dadikeh Ibu nawang adi Iluh setata ngaѐ PR di sekolah? Di jumah singkѐh Iluh maan melajah?” Bu Rustianti metakon tekѐn Luh Yayuk.
          “Ampurayang tiang bu, nanging tiang takut nyeritayang.” Pesaut Luh Yayuk kisi-kisi tekѐn gurunyanѐ.
          “Sampunang takut, Nyѐn nawang Ibu ngidang nulungin.” Gurunѐ mesaut banban.
          “Ti…Tiang tusing baanga melajah tekѐn Mѐk.. Mѐk Ngah tiangѐ Bu. Yѐning Tiang ngelawan nyanan tiang lakar suudanga masekolah konѐ Bu.” Kѐto Luh Yayuk nuturang.
          “Nah, lamun keto Ibu anѐ lakar ngorahang tekѐn Mek Ngah Luhѐ.” Kѐto Bu Rustianti masemaya.
          Luh Yayuk dot pisan nyautin munyin gurunѐ nanging tusing ngidang pesu munyinnѐ, “Sampunang nika Bu tiang takut kena brangti Mek Ngah tiangѐ.” Tuah ngidang kaucapang ring kenehnѐ munyinnѐ Luh Yayuk ento, laut Luh Yayuk katinggalin olih gurunѐ, lantas Luh Yayuk  mejalan mulih.
          Disubanѐ teked jumah Luh Yayuk langsung kasiramin yѐh banyu  teken Mѐk Ngahnѐ lantas boknyanѐ anѐ lantang ketarik olih Mѐk Ngahnѐ kanti telah aas. Makejang baju lan bukunѐ belus, telah yѐh peningalanѐ Luh Yayuk ngetѐl.
          “Ento upah nyainѐ tusing ngidang luung ngaba bungut. Ngudiang nyai nglapor-nglapor sesai kasiksa? Elek Cang ka tegur olih gurun nyainѐ nawang.” Kѐto Mѐk Ngahnѐ mamunyi kaliwat gedeg tekѐn Luh Yayuk.
          “Ampurang Tiang Mѐk, tiang tusing taѐn makeneh ngaѐnang Mѐk Ngah elek. Tuni nak gurunѐ nakonang, tusing ja tiang anѐ nglapor.” Pesaut Luh Yayuk takut.
          “Patuh dogѐn ento masih nyai anѐ nglapor adanѐ nawang.” Pesaut Pak Yannѐsambil mecutin Luh Yayuk.
          “Matiang dogѐn anakѐ ane cara ka kѐto Mѐk!” Luh Manik manes-manesin.
          Luh Yayuk tusing ngidang ngelawan, pragat ngeling dogѐn Ia ngenehang undukѐ anѐka kenѐ. Di kamarnѐ Ia negak maseselan mangenahang idupnѐ ane lacur buka ka kenѐ. Kasadsadin yeh peningalannѐ laut majalan pesu uling kamarnѐnyemak sampat lakar kaanggon mersihin umah Mѐk Ngahnѐ ento. Mѐk Tut Ningsih Tuah ngidang ngeling ningalin nasib lacur Luh Yayuk kasiksa buka ka kѐto.
Kacrita  jani Luh Yayuk suba tamat SMA, Ia lakar ngelanjutin kuliah di fakultas kebidanan, nanging Mѐk Ngahnѐ tusing ngemaang,tusing ngelah pis anggon ngebiayain konѐ. Kanti tamat SMA Luh Yayuk enu masih kasiksa olih Mѐk Ngahnѐ. Ditu lantas Luh Yayuk ical uling umah Mѐk Ngahnѐ ento, tusing kuat buin kasiksa nanging Mѐk Ngahnѐ tusing peduli.
          Mabekel pipis akidik Luh Yayuk ngalih tongos sѐwa umah utawi kos-kosan anѐ mudah. Kangin kauh Ia ngalih tongos sewa umah ane mudah nanging pragat liu anake ane tusing nyediaang tongos sewa umah ane mudah. Pamuput, Ia maan tongos umah ane mudah nanging tongosne tusing luung, liu anake ane kena pergaulan bebas ditu. Nanging ento tusing ngaenang Luh Yayuk jejeh, sinah Ia tusing lakar kena pergaulan bebas masih. Disubane ia maan nyewa umah Ia langsung ngalih gae dadi parekan ring restauran apang ngidang mayah sewa umah lan ngelanjutin sekolahnyane. Di tongos ngekosne Luh Yayuk ngelah timpal maadan Nyoman Rai ane baik tur bares pisan teken Luh Yayuk, nanging tusing taen katanggapin olih Luh Yayuk krana Luh Yayuk tusing nyak ngalih gegelan malu, Ia lakar ngelanjutin sekolah mangda ngidang dadi anak sukses cara pabesen dadongne.
          Gelising cerita krana ka hasut olih timpalne ane maadan Geg Nira, Luh Yayuk jani keni pergaulan bebas. Sesai Ia ka diskotik, dugem kone Ia ditu. Sebilang wai Luh Yayuk ngantosin muani hidung belang ditu. Pepes pisan Nyoman Rai ningalin Luh Yayuk mulih peteng-peteng. Narkoba lan sex bebas jani dadi timapalne Luh Yayuk, sekolahne sube kaengsapang olih Luh Yayuk.
          Risedek petenge dugas Luh Yayuk mulih uling dugem, bibihne mabo alkohol lan pejalanne srandang srendeng, lantas katulungin olih Nyoman Rai.
          “Luh, Luh gegaen pelihne Luh. Ngudiang Iluh ngalih gae kekene? Sesai bolos kuliah. Tugas skripsi tusing taen kerunguang.” Keto Ia, Nyoman Rai nankonang Luh Yayuk.
          “Aaahhhhh depang sube ento beli, ngudiang masesekolah tegeh-tegeh yening ade gegae ane nekaang pis tusing misi syarat tamatan strata 1.” Luh Yayuk mesaut sambilanga makenyem bungah laut masuk ka tengah kamarne. Nyoman Rai tuah kitak-kituk, mendep tusing mesaut buin. Sing ada gunane yen mapadu raos ngajak anak punyah ane setata merasa dueg lan ngelahang gumi.
          Jani mare Luh Yayuk maan karmane, Ia keni penyakit ane maadan penyakit AIDS. Dugase Ia maperiksa ka dokter, doktere ngorahang penyakitne tusing ade obatne. Laut Luh Yayuk mesadu teken Nyoman Rai.
          “Beli kenken jani ne beli. Nista saja kaliwat nista tiang dadi manusa pidan jani mare kerasaang karmane.” Keto Ia Luh Yayuk sambilanga ngeling di arepan Nyoman Rai.
          “Kenkenne? Karma ape ane kamaksud Luh?” Nyoman Rai matakon penasaran.
          “Ti… Tiang kena penyakit AIDS beli.” Nyangetang keras pangelingne Luh Yayuk.
          “Kenkenang buin Luh nasine sube dadi bubuh, mirib ene sube pejalan idup Iluhe. Beli tuah ngidang nulungin ngemaang semangat idup dogen Luh. Jani melah-melahang ngabe raga. Alih gegae ane berguna bagi Iluh lan anak lenan. Lanjutang sekolah apang kanti tamat.”
          “Nggih beli, suksma beli tuah beli ane baik teken tiang jani.”
          Atiban sube liwat. Luh Yayuk jani sube tamat kuliah. Sube makelo Ia tusing taen mriksayang penyakitnyane. Makesyab Ia ningehang munyin doktere ane ngorahang penyakit AIDS ento tusing ade buin ring ragan Luh Yayuke. Doktere masih bingung, ngudiang bisa kakene.
Liang pisan atin Luh Yayuk lantas ngenggalang melaib pesu uling ruang dokter.
“Bli Nyomaaaaaan! Tiang tusing ngelah penyakit AIDS buin.” Keto Luh Yayuk ngorahang teken Nyoman Rai, bes keliwat demen atine.
          Suba joh Luh Yayuk malaib mare doktere inget hasil pemeriksaan Luh Yayuk tuni matukar ngajak hasil pemeriksaan anak len.
 Kakaryanin olih :  Dwi Pratiwi



Kangen (I Putu Agus Sutrarama)

Cahyan Purnama Kadasa ngalangin akasaning segara ring petengé punika. Jegég ayu sakadi paras Betari Ratih né turun ka mercapada makta bintang macanda ring gumuruh ombak pasisi Meulaboh, Daérah Istiméwa Acéh.
“Adi, bli rindu pesan kapining Adi.”
Sandia punika, suaran kidung Bramara Ngisep Sari ngumbara saking pangeras suarané ring pura. Miik dupa lan sekar ngulikubin buana, kija ja paliaté wantah anaké makamben maudeng né kacingak, makta canang, banten, maciri sampun rahinan ring gumi padésaan.
Gedé Landi tuun uli mobilné, laut gegéson menék undagan umahné.
“Pak Dé, ajak onyang mulih?”
“Yéh, Gedé…. Aa, Pak Dé malunan i tuni ngajak Mé Adéné, to adi-adiné durian, mara ja neked. Gedé uli hotél né busan?”
“Aa né Pak Dé, aget masi maan permisi busan uli atasané.”
“Dé, mara teka? Antianga to ajak Ayu di mrajan.”
Kénten baos Mé Adéné, ngranayang ipun gegéson ka mrajan. Raris medal saking jeroan, anak istri maparas ayu makenyem manis ring raganipun.
“Ayu….”
“Sayang, si kecil nakénin Bapak né uli tunian.”
Raos alus tis sané metu saking bibih tipis, makamiwah panyingakan sané ngucapang tresna satia tan pawates punika ngawinang Gedé Landi kangen manahné laut ngusap, ngecup sirah kurenanipuné punika. Naler i pianak sané kantun wénten ring belingan né sampun matuuh kutus bulan.
“Bapak driki sayang….”
Ring beten galang sundar Purnama Kedasa peteng nika, Gedé Landi lan kulawarga ngaturang sembah bakti.
Ujan krébék ring tengah lemengé punika sakadi nyiriang ibuk ati, sami pada tegang nyantosang pesunné Bapak Dokter saking ruang operasi bersalin.
“Pak, sapunapi somah miwah pianak tiang, Pak?” Gegéson Gedé Landi nyagjagin laut matakon indik kondisi kurenan miwah pianakné ring dokter sané wau san medal saking ruangan operasi.
“Anak Bapak istri, lahir slamet, nanging nunas ampura, niki wantah perjuangan berat. Tim dokter sampun ngutsaha maksimal, kémaon titiang nunas pangampura riantukan ibunné i anak nénten sida kaslametang.”
“Ayu….”
“Dé…! Landi…!”
“Éh, Wayan…. Ah ada apa Yan…?” Suara punika ngentenang Gedé Landi saking lamunanné.
“Yéh, raga né benehné matakon, ada apa né jeg dini kadidian, paling takonanga ngajak jéndral manajeré busan. Kenapa Yan?”
“Icang inget ngajak Ayu.”
“Dé, icang ngerti cai sayang ajak Ayu, tapi Ayu pasti menyayangkan yén kanti nepuk kondisi cai cara jani kakéné! Dé, inget perjuangan i raga kanti maan posisi melah buka jani kakéné. Inget né jani cai né wantah calon pengganti manajeré dini, uli mani kanti buin aminggu dadi masa ujian cainé, kaserahin tanggung jawab total ngoperasiang hotélé ené! Ditu lakar ngenah apaké cai mula pantes lakar kaanggon manajer utama! Eda kanti perjuangan né uli beten-beten sesajan ento dadi percuma.”
Gedé Landi wau ja neked di kos-kosanné sané tuah mapaekan sajan ngajak hotél tongosné ngrereh pangupa jiwa duang tiban niki. Inget ipun dinané benjang wantah dina otonanné Gék Ayu, pianak tunggalipun né kakalahin merantau ka Meulaboh saking duang tiban né pidan.
Kenyel, sepi lan rindu maadukan ring tangkahné, Gedé Landi nyadédéh di kursiné.
“Sayang, niki minum dumun toyané, wus nika wau masiram, laut sembahyang, hem….”
“Ayu….” Tan sida antuk nyambatang kangen, bagia pisan manahne nyingak paras nika, Ayu kurenanipun, sané jegég, manis makenyem ring sampingné maktaang ipun agelas toya putih.
Seger lega karasa toya punika, nanging sagétan kurenanipun sampun nénten wénten ring sampingné, Gedé Landi pesu uli kamarné, paling ngelunin, nanging tan ja wénten anak nyautin. Suaran ombak gumuruh ring pantai selatan, Landi malaib mrika. I rika ipun nyingak, nénten ja Ayu kurenanipun, kémaon anak alit, moglong pisan, parasné pateh pisan sakadi muanné Ayu kurenanné. Landi tangkejut.
“Gék… Ayu…?”
“Papah… pah….”
Gedé Landi enten uli ipianné, kari peteng, galahé ngenjek jam solas waktu Indonésia bagian barat. Ipun uning galah jam roras wénten penerbangan terakhir ka Dénpasar sané transit dumun ring Jakarta. Nanging neked ring bandara kabaosang tiket sami sampun telas maadol. Inget ipun rahina mangkin tuah rahina Natal turin liburan akhir pekan, minab samian pada liburan ka luar provinsi. Yéning enyak ngantosang, benjang ngedas lemahné wénten penerbangan ka Dénpasar. Ipun mutusang nginep ring air port.
Penerbanganipun mamarga becik, sané kapertama saking duang tiban ipun malih ngenjek natah Bali, ngirup hawa Bali. Galah nika jam dasa semeng ring Bali, wantah kirang langkung jam solas ipun pacang neked ring Tabanan.
Ring marginé ipun nyingak akéh anak-anaké magrudugan, sakadi gresiuh turin samian wénten ring ajeng télevisiné, sakadi wénten kajadian penting, nanging ngekoh atiné nakonin sopir taksiné sané siep cara bedogol uli tuni, buka liu ané kenehanga.
Neked I Gedé Landi di umah palekadanné, nénten ja bas liu melénan ngajak duang tiban i pidan, sajabaning entik-entikané né ngancan ngabetang, turin nguda ja suung mangmung, dija pada né lénan? Dingeh ipun ramé di mrajan, sakadi wénten anak ngamedalang upakara.
“Napi sampun kaotonin nika Gék Ayu…,” pinehné.
“Om Swastyastu…!” Gedé Landi macelep ka tengahing mrajan sané sampun kosek olih kulawarga lan para nyama. Né mangkin sami bengong, sami siep nyingak Gedé Landi.
“Bli Gdé…! Mé… Pa… Bli Gdé enu idup…!”
Cingakipun adinné I Ratih, laut I Mémé né nyagjagin, malekuk tur ngeling sigsigan. Sami nyamané maekin Gedé Landi.
Semeng nika wangsa Indonésia berduka, sawetara jam kutus liwat limolas menit pasisi kelod Acéh sami rata ngajak tanahé, grubug agung né kabaos Tsunami nika ngawinang akéh jatmané padem, wénten satak tali liunné sawané kaanyudang olih toya ageng segarané maadukan sareng benyah-benyahan wangunané. Hotél genahné Gedé Landi magaé tuah nyisaang tiang-tiangné kémanten, napi malih kos-kosanné tuah telah tan masisa. Timpalné Landi, I Wayan Putra slamet, diastun sami artanné ical, nanging samian para tamiu hotélné lan timpal-timpal kerjané padem maurug i rika.
“Dé…! Bapa, Mémé, Pak Dé ajak makejang dini engsek mara ningeh beritané ento.”
“Pak Dé, tiang ongkona mulih ngajak Ayu lan Gék.”
Né mangkin pianakné sampun sirep di sangkolanné.
“Gék, Bapak kangen ngajak Gék!”
Tan pasangkan pianakné punika makenyem.




Bajang Bunga (Mas Ruscitadéwi)

Sabilang matemu, ia setata makenyir, sakéwala tan ja seken kenyiré katuju kapining tiang. Kenyir anak luh banjang ento kaliwat dangsah, ten nyidayang tiang médaang. Di kénkéné ia makenyir tekén cicing-cicingé ané marurian di rurungé, di kénkéné ia makenyir tekén entik-entikané, di kénkéné ia ngejirin sabilang anak ané liwat di pempatané.
Tan ja kenyiré ento ané ngranayang tiang setata nletekin ia. Tan masih ulian kajegéganné. Yén alihin di goba ia tan ja bas jelék, sakéwala nénten masih nyidayang orahang jegég. Muané biasa-basa dogén, tingkahné ané tan biasa. Abesik cirin anak luh bajang ento ané setata ingetang titiang, ia setata ngaba lan nganggo bunga. Bokné kasumpangin bunga-bunga yadin ja ia tusing ka pura tur tusing ngigel, baongné masih kakalungin bunga. Ento ngawinang tiang nyambat ia Bajang Bunga. Lénan kén ento, Bajang Bunga totonan jemet gati mabersih-bersih. Dija ja tepukina ada leluu, jag duduka, jag jemaka tur kaentungang ka tongosné. Tingkah ento setata ngulgul ati, ané seken-seken mangunin patakon di atin tiangé, nyén sujatiné ia?
Dibi sanja, Bajang Bunga ngliwat di aepan umah tiangé. Cara biasané ia majalan sambil makenyir, bokné bek misi bunga. Tiang maan nolih akejep turin makenyir, satondén macelep ka umah, nimpalin timpal tiangé ané tumbén malali. Buin kesepné, timpal tiangé ané negak di léneng umah tiangé mageluran, ngaukin timpal lénan ané sedeng ada di metén.
“Hééh, Raka, Kaler, mai… ada nak buduh teka,” kéto timpal tiangé I Lanying makaukan. Magrudugan timpal-timpal tiangé pesu ka lénengé.
Tiang sing bas pedas nyén ané tepukina baan I Lanying. Dingeh tiang timpal-timpal tiangé suryak-suryak. Di kénkéné cara nyuryakin anak main sepak bola, di kénkéné cara nak ngandupin lan nagelin cicing, ramé sajan dingeh tiang.
Jeg sajan tiang sing madaya, ané suryakina lan andupina baan I Lanying, I Raka, lan I Kalér tuah anak luh bajang ané setata mabunga ento, ané adanin tiang Bajang Bunga.
Engsek asané keneh tianggé.
“Wih, da naké kétoanga, ia nak sing buduh,” tambakin tiang lan kedeng tiang katelu timpal tiangé ento. I Kalér, I Raka sada tengejut, I Lanying cara nak nglawan. Ia ngaba bata, limané kaenjuhin cara anak lakar matimpugan. Malaib tiang ka tongos Bajang Bungané ento, gelut tiang ia pang sing kanti kena bata. Ada telung lungan bata ané ngenén tiang. Tepuk tiang I Raka lan I Kalér ngisiang limanné I Laying ané matimpugan cara nak karauhan. Di subané I Lanying nengil mara lébang tiang gelutan liman tiangé ka Bajang Bunga ento.
Sing ada raos ané pesu uli bibih Bajang Bunga ento. Tiang masih sing pedas nepukin kenyiranné. Depang tiang ia magedi. Di subané liwat di pempatané mara galang asané keneh tiangé.
Adéng-adéng balin tiang gidat tiangé, ada getih ngecir ditu. Becat tiang malaib ngumbahin getih ento, tur ngubadin.
I Kalér, I Raka, lan I Lanying milu nututin tiang ka umah betén. Muan I Lanyingé kembang lepis. Kéto masi I Kalér lan I Raka, kateluné mirib marasa pelih suba ngranayang tiang matatu.
“Dé…,” alon I Raka nyumunin mamunyi.
“Sing kénkén, sing kénkén, engsapang suba, tuah matatu bedik, sing kénkén….,” maluin tiang ngraos sambil kedék. Tiang sing nyak timpal-timpal SMA tiangé ento sanget nyesel raga. Tiang sing nyak mayegan ajak timpal-timpal tiangé ané mara matemu di subané dasa tiban mapalasan.
“Yéh né minum téhé malu, béh kanti suba émbon,” gratah tiang ngorahin.
Jag cara robot katelu timpal tiangé totonan nginum téh ané uli tuni sediang tiang. Amenit, duang menit kanti limang menit sing ada ané ngraos, sing ada ané makrisikan. Tiang masih marasa sing bisa nyumunin ngraos.
“Dé, caran tiangé anak luh totonan anak buduh,” kéto I Kaler nyumunin mamunyi.
Tiang nengil, milu ngimun téh.
“Caran tiangé ia mula buduh, man sing buduh dadi juari mapanganggo kéto, nganggo bunga bek tur makalung bunga,” jani I Raka ané mamunyi.
“Ampura Dé, sing ada keneh tiangé nyengkalén déwék Madéné, berek bani kiting, bani gondong, tiang nak nimpug nak buduh totonan, tiang sing nepukin Madé ada ditu,” alon lan seken I Lanying ngraos.
Tiang manggutan.
“Da to ingetanga, mai ensapang, kadén raga mabuaka uli pidan kal matemu,” kéto abet tiangé sambil makenyir.
I Raka manggutan. I Kaler lan I Lanying nengil.
“Kéwala Dé, Madé harus percaya jak tiang, jlema totonan nak mula nak buduh,” I Kalér nyekenang.
“ Aa Dé, Madé harus pastika, man sing kéto nguda tiang nimpug timpal, nguda tiang nimpug nak seger. To mula nak buduh Dé, buduh sajan Dé,” sayan ngerasan munyiné I Lanying.
“Saja Dé, to nak mula nak buduh, pang sing ulian nak buduh totonan ngranang pasuwitran ragané ané suba makelo pegat,” jani I Raka ané mamunyi sambilanga bangun uli kursiné.
Bayun tianggé ané uli tuni prasida tegtegan tiang, saget nagih makeplug nigehang raos-raos timpal-timpal tiangé.
“Raka, Kalér, lan Lanying, kéné nah. Tiang sing ja pastika nawang, apa anak luh totonan saja buduh apa tusing. Sakéwala ané tawang tiang, anak luh totonan sing ada ngulgul déwék ragané, ané seken tawang tiang tuah Raka, Kalér, lan Lanying ane ngulgul ia. Man jani tiang nakonang, man kéto unduké, nyén ané sujatine buduh?” keras tiang mamunyi. Rasayang tiang matan tiangé panes, ulun atin tiangé kebus, ubun-ubun tiangé maluab. Rasané sing nyidaang tiang ngampet pedih tiangé buin.
Raka, Kalér, lan Lanying maancitan. Tusing ngorang apa-apa, katelu timpal tiangé magedi. Munyin mobilné maguer, nyihnayang gedeg basang anak ané negakin. Nengneng tiang kanti mobil méwahé ento ilang di péngkolan pempatanné.
Di matan tiangé marawat semuné I Kalér ané soléh nganengneng ragan tiangé, sambilanga ngrimik.
“Ulian nak buduh totonan, cai megatang timpal,” kéto abetné.
Tiang nengil, seken-seken ngresepang munyin I Kalér ento. Di subané macelep ka umahné, buin tiang negak negtegang bayu. Ngiget-ngigetang awak, apa ané sujatiné suba orang tiang, ané ngranang timpal-timpal tiangé magedi pedih.
“Apaké saja ulian Bajang Bunga totonan tiang las pegat matimpal?” patakon-patakon ento setata ngebekin tangkah tiangé, tur nganter ka ipian.
Ngadas lemah tiang bangun. Gelas-gelas lad téh ané nyiriang taén ada tamiu enu makacakan di duur méjané. Tumbén sajan tiang bangun das lemah gedé. Iseng tiang pesu, dingehang tiang ada munyi kerék-kerék anak nyampat di jalané. Pedasin tiang, tepukin tiang anak bajang ané setata mabunga ento nyampat salantang jalan sambilanga magending. Edot sajan tiang kedék nyambat sara ia, sakéwala ia ngancan ngejohan.
Buin kenjepné, tepukin tiang anak muani mapanggo uék malihin tong sampah, ngorék-ngorék ngalih dedaaran. Bakatanga sisan roti, ajenga, nyantep sajan cingak tiang anaké ento ngajeng. Di subané suud ngajeng majalan ia, maekin tongos tiangé. Negak ia di leneng sisi besikan, bekelné ané abana kagagah, buin ia madaar. Japi ja tiang tepukina di leneng buin besikan, ia sing ja ngudiang, ia kedék akejep suud kéto magedi.
Sanjané sanget ada tepukin tiang anak muani lénan ané cara anak buduh di balé banjar di aep umah tiangé, ia ngidupang tipi. Dingehang tiang ia ngalih siaran berita. Buin kenjepné, tepukin tiang truna-truna banjaré teka pada ngaba arak. Sambilang nginem arak, sakabesik trunané ento nganti-nganti kanal tipiné. Munyin tipiné sayan ngedénan. Munyin truna-trunané ané magarang tipi masih sayan ngerasan. Dingehang tiang bedég lan sakancan pakakas ané ada di bajar katepak. Ngancan peteng ngancan ramé. Inguh masih tiang ningehang. Milu tiang nyetél tipi. Di tipiné, kasiarang berita unduk kantor-kantor ané katunjel sangkaning kalah Pilkada. Bengong tiang ngatonang. Inget tiang tekén I Kalér, I Raka, I Lanying, Bajang Bunga, lan anaké ané kocap buduh totonan.
“Anak buduh tuah anak nyengkalén nak lén, ané ngadug-adug, lan ngusak-usik. Rasané jani liunan anak ané buka kéto, man liunan anak buduh, sinah ané sing buduh ané kaucap buduh.”
Nyingakin truna-trunané di banjar, nyingakin anak buduh ané iteh padidi, mara kresep baan tiang. Jani mara pedas baan tiang dija tongos tiangé, dija tongos timpal-timpal tiangé, lan dija tongos Bajang Bunga totonan.
Sabilang matemu, ia setata makenyir, sakéwala tan ja seken kenyiré katuju kapining tiang. Kenyir anak luh banjang ento kaliwat dangsah, ten nyidayang tiang médaang. Di kénkéné ia makenyir tekén cicing-cicingé ané marurian di rurungé, di kénkéné ia makenyir tekén entik-entikané, di kénkéné ia ngejirin sabilang anak ané liwat di pempatané.
Tan ja kenyiré ento ané ngranayang tiang setata nletekin ia. Tan masih ulian kajegéganné. Yén alihin di goba ia tan ja bas jelék, sakéwala nénten masih nyidayang orahang jegég. Muané biasa-basa dogén, tingkahné ané tan biasa. Abesik cirin anak luh bajang ento ané setata ingetang titiang, ia setata ngaba lan nganggo bunga. Bokné kasumpangin bunga-bunga yadin ja ia tusing ka pura tur tusing ngigel, baongné masih kakalungin bunga. Ento ngawinang tiang nyambat ia Bajang Bunga. Lénan kén ento, Bajang Bunga totonan jemet gati mabersih-bersih. Dija ja tepukina ada leluu, jag duduka, jag jemaka tur kaentungang ka tongosné. Tingkah ento setata ngulgul ati, ané seken-seken mangunin patakon di atin tiangé, nyén sujatiné ia?
Dibi sanja, Bajang Bunga ngliwat di aepan umah tiangé. Cara biasané ia majalan sambil makenyir, bokné bek misi bunga. Tiang maan nolih akejep turin makenyir, satondén macelep ka umah, nimpalin timpal tiangé ané tumbén malali. Buin kesepné, timpal tiangé ané negak di léneng umah tiangé mageluran, ngaukin timpal lénan ané sedeng ada di metén.
“Hééh, Raka, Kaler, mai… ada nak buduh teka,” kéto timpal tiangé I Lanying makaukan. Magrudugan timpal-timpal tiangé pesu ka lénengé.
Tiang sing bas pedas nyén ané tepukina baan I Lanying. Dingeh tiang timpal-timpal tiangé suryak-suryak. Di kénkéné cara nyuryakin anak main sepak bola, di kénkéné cara nak ngandupin lan nagelin cicing, ramé sajan dingeh tiang.
Jeg sajan tiang sing madaya, ané suryakina lan andupina baan I Lanying, I Raka, lan I Kalér tuah anak luh bajang ané setata mabunga ento, ané adanin tiang Bajang Bunga.
Engsek asané keneh tianggé.
“Wih, da naké kétoanga, ia nak sing buduh,” tambakin tiang lan kedeng tiang katelu timpal tiangé ento. I Kalér, I Raka sada tengejut, I Lanying cara nak nglawan. Ia ngaba bata, limané kaenjuhin cara anak lakar matimpugan. Malaib tiang ka tongos Bajang Bungané ento, gelut tiang ia pang sing kanti kena bata. Ada telung lungan bata ané ngenén tiang. Tepuk tiang I Raka lan I Kalér ngisiang limanné I Laying ané matimpugan cara nak karauhan. Di subané I Lanying nengil mara lébang tiang gelutan liman tiangé ka Bajang Bunga ento.
Sing ada raos ané pesu uli bibih Bajang Bunga ento. Tiang masih sing pedas nepukin kenyiranné. Depang tiang ia magedi. Di subané liwat di pempatané mara galang asané keneh tiangé.
Adéng-adéng balin tiang gidat tiangé, ada getih ngecir ditu. Becat tiang malaib ngumbahin getih ento, tur ngubadin.
I Kalér, I Raka, lan I Lanying milu nututin tiang ka umah betén. Muan I Lanyingé kembang lepis. Kéto masi I Kalér lan I Raka, kateluné mirib marasa pelih suba ngranayang tiang matatu.
“Dé…,” alon I Raka nyumunin mamunyi.
“Sing kénkén, sing kénkén, engsapang suba, tuah matatu bedik, sing kénkén….,” maluin tiang ngraos sambil kedék. Tiang sing nyak timpal-timpal SMA tiangé ento sanget nyesel raga. Tiang sing nyak mayegan ajak timpal-timpal tiangé ané mara matemu di subané dasa tiban mapalasan.
“Yéh né minum téhé malu, béh kanti suba émbon,” gratah tiang ngorahin.
Jag cara robot katelu timpal tiangé totonan nginum téh ané uli tuni sediang tiang. Amenit, duang menit kanti limang menit sing ada ané ngraos, sing ada ané makrisikan. Tiang masih marasa sing bisa nyumunin ngraos.
“Dé, caran tiangé anak luh totonan anak buduh,” kéto I Kaler nyumunin mamunyi.
Tiang nengil, milu ngimun téh.
“Caran tiangé ia mula buduh, man sing buduh dadi juari mapanganggo kéto, nganggo bunga bek tur makalung bunga,” jani I Raka ané mamunyi.
“Ampura Dé, sing ada keneh tiangé nyengkalén déwék Madéné, berek bani kiting, bani gondong, tiang nak nimpug nak buduh totonan, tiang sing nepukin Madé ada ditu,” alon lan seken I Lanying ngraos.
Tiang manggutan.
“Da to ingetanga, mai ensapang, kadén raga mabuaka uli pidan kal matemu,” kéto abet tiangé sambil makenyir.
I Raka manggutan. I Kaler lan I Lanying nengil.
“Kéwala Dé, Madé harus percaya jak tiang, jlema totonan nak mula nak buduh,” I Kalér nyekenang.
“ Aa Dé, Madé harus pastika, man sing kéto nguda tiang nimpug timpal, nguda tiang nimpug nak seger. To mula nak buduh Dé, buduh sajan Dé,” sayan ngerasan munyiné I Lanying.
“Saja Dé, to nak mula nak buduh, pang sing ulian nak buduh totonan ngranang pasuwitran ragané ané suba makelo pegat,” jani I Raka ané mamunyi sambilanga bangun uli kursiné.
Bayun tianggé ané uli tuni prasida tegtegan tiang, saget nagih makeplug nigehang raos-raos timpal-timpal tiangé.
“Raka, Kalér, lan Lanying, kéné nah. Tiang sing ja pastika nawang, apa anak luh totonan saja buduh apa tusing. Sakéwala ané tawang tiang, anak luh totonan sing ada ngulgul déwék ragané, ané seken tawang tiang tuah Raka, Kalér, lan Lanying ane ngulgul ia. Man jani tiang nakonang, man kéto unduké, nyén ané sujatine buduh?” keras tiang mamunyi. Rasayang tiang matan tiangé panes, ulun atin tiangé kebus, ubun-ubun tiangé maluab. Rasané sing nyidaang tiang ngampet pedih tiangé buin.
Raka, Kalér, lan Lanying maancitan. Tusing ngorang apa-apa, katelu timpal tiangé magedi. Munyin mobilné maguer, nyihnayang gedeg basang anak ané negakin. Nengneng tiang kanti mobil méwahé ento ilang di péngkolan pempatanné.
Di matan tiangé marawat semuné I Kalér ané soléh nganengneng ragan tiangé, sambilanga ngrimik.
“Ulian nak buduh totonan, cai megatang timpal,” kéto abetné.
Tiang nengil, seken-seken ngresepang munyin I Kalér ento. Di subané macelep ka umahné, buin tiang negak negtegang bayu. Ngiget-ngigetang awak, apa ané sujatiné suba orang tiang, ané ngranang timpal-timpal tiangé magedi pedih.
“Apaké saja ulian Bajang Bunga totonan tiang las pegat matimpal?” patakon-patakon ento setata ngebekin tangkah tiangé, tur nganter ka ipian.
Ngadas lemah tiang bangun. Gelas-gelas lad téh ané nyiriang taén ada tamiu enu makacakan di duur méjané. Tumbén sajan tiang bangun das lemah gedé. Iseng tiang pesu, dingehang tiang ada munyi kerék-kerék anak nyampat di jalané. Pedasin tiang, tepukin tiang anak bajang ané setata mabunga ento nyampat salantang jalan sambilanga magending. Edot sajan tiang kedék nyambat sara ia, sakéwala ia ngancan ngejohan.
Buin kenjepné, tepukin tiang anak muani mapanggo uék malihin tong sampah, ngorék-ngorék ngalih dedaaran. Bakatanga sisan roti, ajenga, nyantep sajan cingak tiang anaké ento ngajeng. Di subané suud ngajeng majalan ia, maekin tongos tiangé. Negak ia di leneng sisi besikan, bekelné ané abana kagagah, buin ia madaar. Japi ja tiang tepukina di leneng buin besikan, ia sing ja ngudiang, ia kedék akejep suud kéto magedi.
Sanjané sanget ada tepukin tiang anak muani lénan ané cara anak buduh di balé banjar di aep umah tiangé, ia ngidupang tipi. Dingehang tiang ia ngalih siaran berita. Buin kenjepné, tepukin tiang truna-truna banjaré teka pada ngaba arak. Sambilang nginem arak, sakabesik trunané ento nganti-nganti kanal tipiné. Munyin tipiné sayan ngedénan. Munyin truna-trunané ané magarang tipi masih sayan ngerasan. Dingehang tiang bedég lan sakancan pakakas ané ada di bajar katepak. Ngancan peteng ngancan ramé. Inguh masih tiang ningehang. Milu tiang nyetél tipi. Di tipiné, kasiarang berita unduk kantor-kantor ané katunjel sangkaning kalah Pilkada. Bengong tiang ngatonang. Inget tiang tekén I Kalér, I Raka, I Lanying, Bajang Bunga, lan anaké ané kocap buduh totonan.
“Anak buduh tuah anak nyengkalén nak lén, ané ngadug-adug, lan ngusak-usik. Rasané jani liunan anak ané buka kéto, man liunan anak buduh, sinah ané sing buduh ané kaucap buduh.”
Nyingakin truna-trunané di banjar, nyingakin anak buduh ané iteh padidi, mara kresep baan tiang. Jani mara pedas baan tiang dija tongos tiangé, dija tongos timpal-timpal tiangé, lan dija tongos Bajang Bunga totonan.






SELEG MALAJAH ULIAN ANAK LUH
Jam 2.15 siswa kelas SMA 1ne makasami sampun budal saking sekolah. Ring margi wenten I Wayan Weda lan I Wayan Supri majalan lan makedekan. “Sup, sube paek jani UN sube ke ade peningkatan belajar?” raos I Wayan Weda. “Beh, ngewalek Weda ne, sube tawang tiang males buka kene dije taen nyemak buku di jumah” saut I Wayan Supri nguyonin I Wayan Weda. “Hahahaha, tiang metakon de kadene malajah Sup, tiang sube patuh sing taen melajah, nepukin dogen sane madan integral tiang sampun kebus dingin” raos Weda sambilanga kedek. “Beh, kaden tiang je Weda melajah manten jumahne, tiang masih patuh nepukin sane madan Grammar jek nagih pegat angkiane” raos Supri nguyonin I Weda. Kedek ngakak lantas ipun sareng dadua ring margi.


Ring atenge perjalanane Weda lan Supri nepukin anak bajang jegeg ring arep ipune, inggih punika Luh Ayu. Supri cengar-cengir nepukin paras Luh Ayu saking duri. “Aduuh…. Jaen gati bodine Iluh Ayu”. Kedek lantas I Weda “ Khakakakak, Apane jaen Sup? Sampunang je makeneh sane joh-joh mare nepukin bodi seksi”. Masaut lantas I Supri “Sing ade pelihne bercita-cita ngelah somah care Luh Ayu da”. Kedek ngakak lantas I Weda.

“Duarrrrrrrr” saget I Luh Dini ngesiabang Weda lan Supri saking duri ipune sareng dadua, makesiab lantas I Supri lan Weda. “Aits…… Luh Dini jek ngae atman tiange nagih makecos, kaden tiang men sire” raos weda sambilanga makenyem. Kedek lantas Luh Dini“Hihihihi…… ampura da, boye je maksud tiang ngae atman Wedane makecos. Dados ngakak kedek sareng Supri da?”. “Ne, nak tuah maguyonan sareng Supri Luh” pisaut Weda bawak. “Beh, sube imang UN sampunang kedek-kedek manten Weda, punapi yening iraga ngae kelompok belajar sareng tiang, Weda, Supri, lan Luh Putu?” raos Luh Dini. “Tiang setuju manten Luh, ide becik sajan punika. Nanging timpal tiange Supri niki punapi ye?” pisaut Wedane. “Tiang setuju manten, nanging dije nike pacang kalaksanayang Luh ?” pitakon Wayan Supri. “Ring umah tiange punapi? Nanging sampunang kanti sandikala, iraga ngawitin saking jam 3-4 punapi?” raos Luh Dini. “Setuju…!!!” raos Weda lan Supri barengan.

Sesampune jam 2.55 Weda lan Supri majalan sinarengan jagi malajah bareng ring umahne Luh Dini. Sesampune neked irika sampun wenten Luh Putu sareng Luh Dini. “Sube makelo antos tiang, dados wawu teke Sup?” pitakon Luh Putu. “Nak tiang makelo ngantos Weda mapayas Luh” pisaut Supri sambilanga kedek. “De to gugune Luh, nak tunian wenten toris nakonang pertamina tiang ngatehin torise punika ke pertamina, niki tiang icene sepuluh ribuan” pisaut Weda sambilanga ngedengang pis ipune. “Dueg gati timpal tiange niki” raos Luh Dini. Makenyem lantas Wayan Weda polih pujian saking Luh Dini. “Ngiring jani kawitin malajahe, apang nenten makutang waktune” raos Luh Dini. “Inggih…!!!” pisaut Weda lan Supri.

Sesampune jam 4.00 Weda, Supri lan Luh Putu mapamit saking umahne Luh Dini. Sujatine I Wayan Weda demen sareng Luh Dini lan Wayan Supri demen sareng Luh Putu. Nike ngranayang Weda lan Supri dados semangat melajah bareng Luh Dini lan Luh Putu.

Telung minggu sampun majalan Weda lan Supri sampun dados siswa sane becik sane seleg malajah. Mangkin Weda, Supri, Luh Dini lan Luh Ayu sampun dados siswa sane nyalanang kewajiban ipune antuk malajah, mangkin ipun sampun siap ngadepin UN.





2 komentar: